به گزارش قدس آنلاین، چند روز قبل سرانجام تکلیف تیم ملی امید مشخص شد و فدراسیون فوتبال رضا عنایتی را به عنوان سرمربی جدید این تیم در راه المپیک پاریس معرفی کرد. پس از انتخاب عنایتی، محمد مایلی‌کهن، سرمربی سابق تیم‌های ملی بزرگسالان و امید اعلام کرد که قرار بود هدایت امیدها به محرم نویدکیا برسد ولی در آخرین لحظه ماجرا تغییر کرده و عنایتی انتخاب شده است.

به بهانه انتخاب سرمربی جدید امیدها و عدم حضور نویدکیا به سراغ محمد مایلی‌کهن رفتیم و با او درباره شرایط این روزهای فوتبال ایران، قهرمانی پرسپولیس و ماجرای انتخاب نشدن نویدکیا به گفتگو پرداختیم.

پرسپولیس امسال قهرمان لیگ برتر شد. عملکرد این تیم در این فصل را چطور دیدید؟

پرسپولیس شرایط خوبی در این فصل داشت و به نظرم وقتی لوکادیا از این تیم رفت و یک سری جوان مثل عمری و ... آمدند وضعیت تیم بهتر شد. ما می‌گفتیم لوکادیا آماده نیست ولی دوستان گفتند ۶ تا گل زده. خب سه تا که پنالتی بود! از آن طرف اصلا ۱۰۰ کیلو وزن داشت. وقتی لوکادیا رفت تیم جان گرفت. بنده خدا عبدی را هم بازی نمی‌دادند و این اواخر بازی کرد و بعد هم عیسی آل‌کثیر رسید. در مجموع آقا یحیی هم خیلی زحمت کشید. سال سختی بود. مجموعه باشگاه پرسپولیس، آقای درویش مدرعامل تیم، آقا یحیی و همکارانش زحمت کشیدند. منتهی من یک دلخوری و ناراحتی هم از آن‌ها دارم.

چرا؟

نمی‌دانم چرا ما غریبه‌پرست هستیم. در کادر آقای گل‌محمدی دستیاران خارجی حضور داشتند. ما این همه دانشکده تربیت بدنی و ورزش داریم و کلی کمک مربی و بدنساز داریم. درست است حمید مطهری در نساجی نتیجه نگرفت ولی فکر می‌کنم همکار بدی نبودند. خب این‌ها آدم را دلگیر می‌کند. من به شدت نسبت به ایران و ایرانی تعصب دارم.

بعد از قهرمانی پرسپولیس تیم‌های رقیب از اشتباهات داوری و کمک به این تیم گفتند. چقدر این صحبت‌ها و مسائل را قبول دارید؟ ایا اراده‌ای برای قهرمانی تیمی وجود دارد؟ یا مثلا اینکه قهرمانی را تبریک نگفتند. درحالی که مثلا در اروپا رئال و بارسلونا با آن همه دشمنی قهرمانی هم را تبریک می‌گویند!

من خودم نزدیک ۱۰ دربی بازی کردم و کاپیتان بودم. البته بهتر است بگویم شهرآورد چون با اصطلاح خارجی موافق نیستم. اینکه می‌گویند حمایت داور یا سفت بازی نکنید، خدا وکیلی هیچوقت نبوده. ضمن اینکه من یک مثال عینی می‌زنم. مگر سال گذشته استقلال با فرهاد مجیدی که خیلی دوستش دارم بدون باخت قهرمان نشد؟ من شاید بیشتر از پرسپولیسی‌ها به استقلالی‌ها احترام می‌گذارم و وظیفه‌ام است. ممکن است شوخی کنم ولی نهایت احترام را می‌گذاریم. من حتی بعد از برد پرسپولیس مصاحبه کردم که بچه‌های پرسپولیس دلخور شدند ولی زبان من همیشه تلخ بوده. من عنوان کردم که تیم استقلال در مجموع ۹۰ دقیقه بهتر بازی کرد ولی زیبایی فوتبال به این است که ممکن است تیمی خیلی قوی‌تر باشد و ۱۰ توپ به تیرک بزند ولی حریف با یک فرصت گل بزند و بازی را ببرد. زیبایی فوتبال همین است که این همه طرفدار دارد و در کرونا هم همه چیز تعطیل شد ولی فوتبال نه. این کارها لوث کردن قضیه است. واقعیت این است که پرسپولیس قهرمان شد.

شما اخیر هم در مصاحبه‌ای عنوان کردید با محرم نویدکیا صحبت شد ولی در نهایت رضا عنایتی را انتخاب کردند. می‌توانید بگویید ماجرا از چه قرار بود؟

یک مورد خدمتتان عرض کنم. اول صحبت محمد ربیعی بود. به نظرم مربی فوق‌العاده خوبی است و همکاران خوبی هم دارد که یکی از آن‌ها ابراهیم صادقی است که کاپیتان من بوده و بادانش است و از نظر اخلاقی هم نمونه. تیم مس هم فوق‌العاده خوب بود و دومین خط دفاعی را داشتند و پنجم شدند. ایشان هم شایسته بود. آقای مجتبی حسینی هم گزینه بودند. ایشان هم شایسته است ولی اگر بخواهیم نسبت بگیریم از نظر عملکردی این دو نفر با محرم نویدکیا قابل قیاس نیستند. او فصل اول تیم را نایب قهرمان کرد. در کنارش ادبیات جدیدی را وارد فضای حاکم بر فوتبال کشور کرد. چقدر متین و مودب بود و بعد از باخت هم کردن کسی نمی‌انداخت و داور و ... را متهم نمی‌کرد. همه چیز را گردن می‌گرفت و بعد باخت به حریف تبریک می‌گفت. سال بعد که سوم شدند چند امتیاز آورد؟

سال اول ۶۵ امتیاز و سال دوم ۵۶.

امسال سپاهان با مورایس که من می‌گویم مربی خوبی است همین امتیاز را آورد و تفاضلش فقط بهتر بود. شما می‌دانید تیم آقا محرم سال اول چقدر هزینه کرد؟

نه، چقدر بود؟

سال اول ۸۰ میلیارد بود. سال دوم را شک دارم و بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیارد بود. امسال ۴۷۵ میلیارد تومان هزینه کردند! با همه این حرف‌ها من اعتقاد دارم ساکت یک مدیر قوی و توانا است. امسال هم سپاهان با مورایس همان ۶۵ امتیاز را آورد. شما به عنوان یک ایرانی دلت نمی‌شکند؟ محرم بین این گزینه‌ها قابل قیاس نبود. دو فصل تیمش دوم و سوم شده. از آن طرف مجتبی حسینی که عنوان شد تیمش جوان است و من اعتقاد دارم همین بود ولی صرف اینکه مربی تیمش جوان بوده که معیار نیست. پیکان در این دو سال خطر سقوط داشته است. تازه امسال خیلی جوان هم نبود و میانگین سنی‌اش حدود ۲۶ و ۲۷ بود. اگر حسینی تیمش در نیمه اولجدول قرار می‌گرفت می‌شد بگوییم موفق بوده ولی با این وضعیت خیر.

در خصوص انتخاب محرم نویدکیا با شما هم صحبت شد؟

بله. اقای ساکت لطف کرد به من زنگ زد و عنوان کرد محرم به شما احترام می‌گذارد و دوستتان دارد. چون در تیم امید با من حضور داشت. ساکت از من خواست با محرم صحبت کنم سرمربی تیم امید شود. من هم خوشحال شدم و گفتم اجازه دهید با او صحبت کنم. محرم هم درگیر بیماری برادر همسرش بود و بعد که صحبت کردیم و به او گفتم هیچکس از شما برای تیم امید شایسته‌تر نیست. من قسم جلاله خوردم. به جان همسر و مادر مرحومم و فرزندانم قسم خوردم که دیگر در هیچ پستی از مربیگری تا مدیریت فنی به فوتبال برنگردم. من اگر در فوتبال هر کاری بخواهم انجام دهم در آن دنیاست. من هیچ نظری ندارم و فقط کشورم را دوست دارم. نمی‌گویم اگر محرم می‌آمد تیم قطعا به المپیک می‌رفت. شما گواردیولا را بیاورید و به او بیشترین پول را بدهید ولی بگویید او بنویسد تیم امید را به المپیک می‌برد. چنین کاری انجام می‌دهد؟

نه قبول نمی‌کند.

اصلا جذابیت فوتبال به همین است. همینطوری جزو سه تا صنعتی است که ضرر در آن نیست و فقط سود دارد. من نمی‌گویم با محرم حتما به المپیک می‌رویم. ممکن است یکی دیگر بیاید تیم را ببرد و محرم نتواند ولی بحث شایسته‌سالاری است. این جوان شایسته است.

در مورد انتخاب رضا عنایتی نظرتان چیست؟

شکی نیست که آقای عنایتی یکی از گلزنان برتر لیگ ما بوده. زمان بازی یک بازیکن قابل بود. در عرصه مربیگری او در سیاه‌جامگان موفق نبود و افتاد. در قشقایی هم بود. پارسال هم هوادار با سلام و صلوات در لیگ ماند. امسال هم ۴-۵ بازی نفت مسجدسلیمان بود. ایشان در نفت ۵۰۰ میلیون پیش پرداخت گرفت! کلا برای حدود دو ماه کار این مبلغ را گرفته است. آخر هم دید تیم سقوطش قطعی است رها کرد. همه گناه‌ها گردن آقای اشکش افتاد. با کدام جوان کار کرده؟ یک سری بازیکن هم با خودش به آنجا برد. باید رقم آن‌ها را هم درآورد. الآن مد شده بازیکن یک میلیارد می‌بندد و ۶۰۰ تا را باید به ایجنت و دلال و ... بدهد. من با رضا عنایتی در صبای قم کار کردم. فوتبالیست قابلی هم بود که البته شیطنت هم داشت که جلوی او را گرفتم و گفتم شما شاید داخل زمین بزرگ‌تر تیم باشی ولی بیرون زمین بزرگ‌تر بالای سر شماست و شما حق نداری امر و نهی کنی. به چه دلیل اسم ایشان ناگهان از قوطی درآمده؟

چه شد که لحظه آخر ماجرا تغییر کرد؟

من از آقای نویدکیا خواهش کردم و گفتم فقط آره و نه بگو. آقای ساکت زنگ زد و محرم قبول کرد. من هم خوشحال شدم یک جوان مودب و کاربلد تیم امید را می‌گیرد. ناگهان فردای ماجرا آقای نبی زنگ می‌زند. من نمی‌دانم این‌ها چه از جان فوتبال می‌خواهند. منِ مایلی‌کهن اگر جایی سمت بگیرم کلی انگ می‌زنند. مگر من تحصیلات عالیه ندارم و کاپیتان پرسپولیس نبوده‌ام؟ من قبل از انقلاب به پرسپولیس رفتم و گفتند من اطلاعاتی و سپاهی هستم. در صورتی که احکام من مشخص است. حکم استخدام من موجود است. نبی در پرسپولیس و تیم ملی و ... بوده است. چند سال است جاهای مختلف از هیئت مدیره تا جانشین و نایب رئیس و قائم مقام و ... در پرسپولیس و فدراسیون بوده.

زمان کی‌روش سرپرست تیم ملی هم بودند

اینجا چیزی گفتی که من بیشتر ناراحت شدم. کجا سرپرست بود؟ ایشان تدارکات کی‌روش بود. البته تدارکاتچی‌ها افراد شریف و زحمتکشی هستند که به آن‌ها بر نخورد. ایشان از نوع مدرنش بود که دست به سیاه و سفید نمی‌زد. فقط دست به سینه مقابل کی‌روش بزرگ بود. بنده‌های خدا پولی هم نگرفتند. فقط بیست هزار دلار ناقابل گرفتند که با دلار الآن یک میلیارد می‌شود. بعد هم ول نمی‌کنند. تا اسم امثال مایلی‌کهن و امثالش می‌آید انگار ما هیچ تحصیلاتی نداریم و جایگاه آن‌ها بوده است. بقیه‌شان هم همین است.

داشتید ماجرای تلفن را تعریف می‌کردید

ایشان به محرم نویدکیا زنگ زد. به او گفت ما اینجا پول و زمین مناسب نداریم و با همه این حرف‌ها قبول می‌کنی؟ با توجه به صحبت‌های من محرم باز هم قبول کرد. بعد ناگهان اسم رضا عنایتی درآمد. من و شما از اول سر کار بودیم. عنوان می‌شود سرمربی تیم ملی امید باید با بزرگسالان هماهنگ باشد. من هم گفتم سرمربی تیم ملی هنر کند تیم بزرگسالان را اداره کند. نمی‌خواهد تیم امید هم از دانش مربیگری‌اش استفاده کند. اگر شما به یک نفر به عنوان مدیر تیم‌های ملی فوتبال حکم می‌دهی، او می‌تواند با این حکم به کلیه تیم‌های ملی نظارت کند. کار سرمربیگری تیم ملی خیلی سخت است. همین آقایان گفتند فرصت کوتاه است و چون کی‌روش فوتبال ایران را مثل کف دستش می‌شناسد او را بیاوریم که با تیم ملی به جام جهانی برود. همان موقع دروغ گفتند ماهی ۵۰ هزار دلار بسته ولی اینطوری نبود. ۹ دستیار خارجی آورد. سر جمع یک ماه هم اینجا کار نکرد. گفتند مثل کف دست فوتبال ما را می‌شناسد. ما از انگلیس ۶ گل خوردیم و در بازی دوم با ولز تقریبا نصف تیم تغییر کرد.

درباره بازی با انگلیس می‌گویند فشار هم روی ما بود و تمرکز نداشتیم

این دیگر چه حرفی است. شما جلوی انگلیس سعی می‌کنی بهترین بازی را انجام دهی چون همه چشم‌ها روی تو است. تمرکز نداشتی؟ خب غلط کردی که رفتی. کی‌روش شناخت نداشت و آمد پول را گرفت و رفت. هیچ کجا بیشتر از ۶ ماه دوام نیاورده است. کی‌روش چندتا بازیکن آورد. زمان من میانگین سنی چقدر بود؟ هادی طباطبایی، نکیسا، خدا بیامرز مهرداد میناوند، فرهاد مجیدی، نعیم سعداوی، علی موسوی، سیروس دین‌محمدی و داریوش یزدانی آن زمان تزریق شد. من عابدزاده را نگذاشتم که خیلی عصبانی بود و نیما نکیسا را بازی دادم. من امیدوارم باز هم در انتخاب تیم امید تجدید نظر شود. این کاملا هدایت‌شده و دانسته بود و بقیه‌اش فیلم بود. درخواست من از تاج این است که تجدید نظر کند و از هیچی نترسد. او رئیس فدراسیون است نه شخص دیگر. در پایان می‌خواهم یک چیز دیگری هم بگویم.